Op de militaire begraafplaats in Margraten heb ik het graf geadopteerd van Daniel Yancy, een Amerikaanse jongen die op 19-jarige leeftijd tijdens WO II het leven liet voor de vrijheid van anderen.
Ik ben dankbaar dat ik af en toe zijn graf kan bezoeken en hem gedenken. Zelf ben ik elf jaar werkzaam geweest bij defensie en ben ik twee keer uitgezonden. In die elf jaar heb ik veel mogen leren. De belangrijkste levensles voor mij is dat vrede en vrijheid geen abstracte begrippen zijn, maar werkwoorden. Werkwoorden die soms ook op gespannen voet staan met elkaar. Vrijheid is immers niet grenzeloos daar waar vreedzaam samenleven in het geding komt.
Inmiddels ben ik een nieuw leven begonnen en kijk ik met trots en dankbaarheid terug op de tijd die ik bij defensie werkzaam ben geweest. In het groot draag ik niet meer actief bij aan vrede, in het klein iedere dag. Vrede in het klein is voor mij hoffelijk en wellevend zijn naar iedereen die ik tegenkom. Vrijheid is voor mij de keuze om op deze manier in het leven te staan.